Δακρυγόνες στιγμές

Σπάζω κομμάτια γίνομαι κι αδειάζω.

Πίνω απο τις οκτώ και κουβεντιάζω μόνος.

Συντροφιά με την σκιά μου, πίνει και αυτή

σουρώνει, τρεκλίζει, πηγαίνει πλάι στο κερί

έτσι να φαίνεται διπλή, να ξεχειλώνει. Ετσι  αισθάνεται

ασφάλεια, πως μεγαλώνουμε μαζί δηλώνει.

 

Μεγαλώνω, εκδηλώνω γκρί κι απλώνομαι

κι εγώ σαν σκιά - ξεχειλώνω, μακραίνουν τα άκρα,

μικραίνει ο κορμός, οι ρυτίδες σωρός - μαραζώνω!

 

Πίνω απο τις οκτώ σκιά αισθάνομαι πλάι στο

κερί και εγώ, σπάζω κορμό σε χίλια δυο κομμάτια

ανοίγω τα μάτια, ξάφνου υγρασία η σκιά σε ακινησία,

σπάζω σκιές δακρυγόνες στιγμές

σπάζουν και σουρώνουν οι λέξεις που μιλούν σε ψυχές.

 

Πέταξε λίγο χώμα πλάι στο κερί

κι αυτό σκιά θα έχει...